حادثه اخیر تجاوز آشکار رژیم صهیونیستی به حریم و تمامیت ارضی قطر، یک‌بار دیگر نشان داد که آتش فتنه اسرائیل، تنها محدود به مرز‌های فلسطین اشغالی نیست. این حمله نه‌تنها نقض آشکار قواعد و قوانین بین‌المللی و حاکمیت ملی یک کشور مستقل است، بلکه پرده از حقیقتی قدیمی برداشت؛ صهیونیسم جهانی برای بقای خود ناچار است همواره به جنگ و تجاوز متوسل شود.
این نخستین‌بار نیست که «باند تبهکار صهیونی» دست به چنین جسارتی می‌زند. مدت‌هاست که آسمان و خاک سوریه زیر بمباران‌های پی‌درپی رژیم قرار دارد؛ لبنان بار‌ها طعم موشک‌باران‌های کور تل‌آویو را چشیده است؛ فلسطین، زخمی‌ترین نقطه نقشه جهان اسلام، همچنان هر روز قربانی تجاوزات این رژیم غاصب است؛ و ایران نیز در نبردی ۱۲ روزه با بیش از هزار شهید، به مصاف آتش جنگ‌افروزی رژیم رفته‌است. امروز اما، دامنه این تجاوز به کشوری، چون قطر رسیده‌است؛ کشوری که هیچ نسبتی با درگیری‌های مستقیم نظامی ندارد و همین امر هشداری آشکار برای همه حاکمان منطقه است: هیچ کشوری از شر آتش اسرائیل در امان نخواهد بود.
جمهوری اسلامی و در رأس آن، رهبر معظم انقلاب اسلامی بار‌ها و بار‌ها هشدار داده‌اند که رژیم صهیونیستی «غده سرطانی» است و در صورت عدم مقابله و جلوگیری از پیشروی و بربریت آن، تمام منطقه را آلوده خواهد کرد. امروز، با گسترش شعاع تجاوزات این رژیم، سخن ایشان بیش از پیش مصداق می‌یابد. سردمداران و زمامداران رژیم جنایتکار و منحوس صهیونیستی، هر روزی که پاسخ قاطع و سیلی محکمی از کشور‌های مسلمان منطقه دریافت نمی‌کنند قدمی پیش‌تر نهاده و خیال خام نیل تا فرات را برای خود محقق‌تر می‌بینند.
در چنین بزنگاهی، بازخوانی کلام امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام معنایی دوچندان می‌یابد. حضرت در خطبه ۲۷ نهج‌البلاغه فرمودند: «به خدا سوگند! مردمی که در خانه خود مورد هجوم قرار گیرند و دشمن بر آنان مسلط گردد، ذلیل خواهند شد.»
این هشدار مهم علوی، امروز خطاب به همه کشور‌های منطقه است. اگر حاکمان مسلمان، هجوم اسرائیل به فلسطین، سوریه، لبنان، ایران و اکنون قطر را بی‌پاسخ بگذارند، فردا شعله‌های جنگ بر دروازه‌های شهر‌های خودشان خواهد نشست.
امیرالمؤمنین علیه‌السلام در کلامی دیگر، از سرانجام سازش با باطل پرده برداشت: «کسی که در برابر ظلم سکوت کند، شریک ستمکار است.»
این فراز باید آیینه‌ای باشد در برابر دیدگان زمامداران عرب و مسلمان. سکوت در برابر تجاوز اسرائیل، معنایی جز شراکت در جنایت ندارد. آنان که امروز به امید معامله و همزیستی با تل‌آویو دست دوستی دراز کرده‌اند و خواب «صلح آبراهام» می‌بینند باید بدانند که فردا همین دست‌ها به خون ملت‌هایشان آلوده خواهد شد.
حمله به قطر نشان داد که اسرائیل نه اهل گفت‌وگوست و نه به هیچ قاعده حقوقی و حتی انسانی در برابر کشور‌های منفعل و بی‌خطر پایبند است. آنان که به امید دلار‌های نفتی یا امنیتی خیالی، دست در دست صهیونیسم گذاشته‌اند، باید حقیقت را دریابند: رژیم اشغالگر در پی بلعیدن همه منطقه است. سکوت و انفعال در برابر چنین هیولایی، همان است که امام علی علیه‌السلام از آن به «ذلت» تعبیر کرد.
امروز بیش از هر زمان دیگر روشن است که راه نجات منطقه، مقاومت است. این همان حقیقتی است که رهبر انقلاب بار‌ها بر آن تأکید کرده‌اند: تنها راه در برابر استکبار، مقاومت بی‌امان است! تجربه لبنان، غزه و نبرد ۱۲ روزه نشان داد که ارتش شکست‌ناپذیر اسرائیل افسانه‌ای بیش نیست. اگر ملت‌های منطقه متحد شوند، این غده سرطانی پیش از آنکه منطقه را به آتش بکشد، از درون خواهد پوسید.
اما مسئولیت بزرگ بر دوش دولت‌ها و و حکام و نخبگان سیاسی است. امروز وقت آن است که حاکمان منطقه از خواب غفلت بیدار شوند. تاریخ بار‌ها نشان داده که بی‌تفاوتی در برابر ظلم، سرانجامی جز نابودی ندارد. همان‌گونه که امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند: «اگر حق را یاری نکنید، باطل شما را در هم خواهد شکست.»
اکنون زمان تصمیم است؛ یا در کنار ملت‌های مظلوم بایستید و در خط مقاومت نقش ایفا کنید، یا آماده باشید تا فردا قربانی جدید تجاوز صهیونیسم شوید.
حمله به قطر نه یک حادثه گذرا، بلکه زنگ خطری برای همه جهان است. این آتش اگر مهار نشود به زودی منطقه و حتی جهان را فرا خواهد گرفت. امروز مسئولیت سنگین بر عهده همه آزادگان جهان است که دست در دست یکدیگر بگذارند و پیش از آنکه دیر شود، شعله‌های فتنه را خاموش کنند. رژیم صهیونیستی در حال دویدن به سوی سرنوشت محتوم خویش است؛ سرنوشتی که وعده الهی، آن را قطعی ساخته‌است. آینده نه در دستان صهیونیسم، بلکه در اراده ملت‌هاست. این حقیقتی است که باید آن را به گوش جهانیان رساند: ستم پایدار نمی‌ماند و غاصب دیر یا زود در آتش ظلم خویش خواهد سوخت.
